Είναι κρίμα...

...όταν χάνεται η αγάπη και έρχεται η συνήθεια...
Η συνήθεια του να αγαπάς τον άνθρωπό σου...
επειδή έτσι έμαθες...
έτσι μεγάλωσες!!
...ακόμα πιο κρίμα όμως είναι όταν χάνεται και η συνήθεια...
και στην τελική ζεις με έναν άνθρωπο,
τον άνθρωπό σου(!),
από ευγνωμοσύνη..
επειδή ζήσατε κάποια πράγματα μαζί...

επειδή τον αγάπησες και το έδειξες...

επειδή σε αγάπησε και το ένιωσες...
επειδή συνέβαλλε στο να αποκτήσεις δυο παιδιά...

επειδή ορκίστηκες...
επειδή επειδή...χίλια δυο!!

Κάνε την επανάστασή σου...

Είτε εσύ, είτε...
Απλά ας βγει μια απόφαση...

κι ας τη μάθω κι εγώ!!

νομίζω έχω το δικαίωμα...

Το ξέρεις ότι είμαι μαζί σου... δε στενοχωριέμαι...
είμαι αρκετά μεγάλη για να στενοχωρηθώ για τέτοια πράγματα!!
Η ζωή μου ανοίγεται μπροστά...
έχω κι εγώ πολλά να σκεφτώ και να προβληματιστώ...

Απλά κουράστηκα... όπως μου είπες κι εσύ!!