Για άλλη μια χρονιά...

Όπως τα τρίτα τελευταία χρόνια, έτσι και φέτος θέλω να γράψω δυο πράγματα λίγες ώρες πριν αλλάξει ο χρόνος...
Συνέβησαν πολλά φέτος!! νομίζω πως το φλουρί έκανε τη δουλειά του... :P Αν κάνω μια ανασκόπηση 365 μέρες πριν μέχρι σήμερα, βλέπω πολύ πολύ όμορφα πράγματα, πολύ πολύ άσχημα πράγματα... όλα στη μνήμη μου... μ'αρέσουν όμως τα όμορφα, και είναι πιο δυνατά...

Σ'ευχαριστώ που είσαι στη ζωή μου, και πάντα βρίσκεσαι εδώ να με κάνεις να νιώσω καλύτερα...
Σ'ευχαριστώ που με κάνεις και νιώθω ανασφάλεια και στο τέλος διαπιστώνω οτι κάνω λάθος... απλά επιβεβαιώνω στον εαυτό μου πόσο πολύ σε αγαπάω...
Σ'ευχαριστώ για τα όμορφες βόλτες που μου έχεις χαρίσει, για το τρενάκι και για όσα θυμάμαι και χαμογελάω...

Ευχαριστώ κι εσένα!!
Που με έκανες να νιώσω τόσο άνετα απο την πρώτη κι όλας στιγμή!!
Που έκανες τα όνειρά μου πραγματικότητα...
Που μου κάνεις δώρο ΣΤΙΓΜΕΣ!! έναν ήχο!! λίγη θάλασσα!!
Που ακούς ένα τραγούδι και θυμάσαι το γέλιο μας!!
Που μου υπενθυμίζεις καθημερινά πως σ'αγαπάω και πως αν δεν υπήρχες θα ήταν όλα αλλιώς!!
Που ανυπομονείς μαζί μου...

Βάσω μου σε αυτό που συζητούσαμε χθες... ΕΙΜΑΙ!! και τώρα που (όπως σου είπα) μου βγαίνει πολύ αγάπη, το ξέρω!! το καταλαβαίνω!!
Σας αγαπάω μικρά μου... Πάντα μαζί!!

Χριστούγεννα...

Χθες, χρονιάρα μέρα , τελευταία μέρα να δω άτομα που ήθελα να δω, χρειάστηκε να πάρω ταξί...
Ξεκινάω λοιπόν από το σπίτι.. βγαίνω από την πόρτα... τόσο άδειος ο δρόμος!! "Φυσικό!" σκέφτομαι... "Οικογενειακή γιορτή!!"Αν και συζητώντας καταλήξαμε πως δεν υπάρχουν πρέπει... κι αν υπάρχουν κακώς!! υπάρχει και το θέλω!! Αν βέβαια το "πρέπει" συμβαδίζει με το "θέλω" τότε μπορείς να αποκαλείσαι "ευτυχισμένος άνθρωπος"!!
Προχωρώντας λοιπόν σκέφτομαι ότι "αφού όλοι επιλέγουν να κάνουν γιορτές με φίλους συγγενείς κλπ εγώ πού θα βρω ταξί??"
Δεν περνάει πολύ ώρα, και ένα άδειο ταξί εμφανίζεται!! Πατάει φρένο για να μπω... αμέσως με πιάνει ένα πλάκωμα στην καρδιά... μπαίνω μέσα, και με όση ζέστη είχα μέσα μου του είπα "Χρόνια πολλά"!!Το εννοούσα!! από τις λίγες φορές που το είπα αυτές τις μέρες επειδή το ήθελα κι όχι επειδή έπρεπε...για τους τύπους...
Ένας κύριος μεγάλος αρκετά σε ηλικία... αλλά με ένα χαμόγελο που σε ενέπνεε να μη μείνεις μόνο σε ένα "χρόνια πολλά"...
Αφού λοιπόν του είπα τον προορισμό μου, άρχισα να σκέφτομαι...

Τι κρίμα... πόσος κόσμος τελικά δουλεύει αυτή τη μέρα... και δεν έχει την "πολυτέλεια(!)" να είναι με ανθρώπους που τους αγαπάνε έστω!!

Έπειτα έθεσα στον εαυτό μου ερωτήματα...και έδινα πιθανές απαντήσεις σε αυτά...

-Για ποιο λόγο λες να γίνεται αυτό τώρα??
-Ίσως να μην έχει χρήματα... ακόμα και το προς το ζειν!! και να μην μπορεί να λείψει ούτε μια μέρα!!
Ακόμα χειρότερα όμως να μην έχει κάποιον άνθρωπο που να νοιάζεται γι' αυτόν!! Γυναίκα, παιδιά, όλοι χαμένοι... καθένας για δικό του λόγο!!

Εκεί ήταν που στενοχωρήθηκα πραγματικά!!
Φτάσαμε λοιπόν... Βγαίνοντας από το ταξί του είπα "Χρόνια πολλά και καλή χρονιά να έχετε!!" Και πάλι το εννοούσα!!
Εκπλήσσοντάς με ευχάριστα ο άνθρωπος γύρισε με το γνωστό του χαμόγελο, με κοίταξε και μου είπε τις ίδιες και άλλες ευχές... Έκπληξη για πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα.. τι κρίμα!!
Το χαμόγελό του όμως με οδήγησε σε άλλες σκέψεις...

Κοίτα ρε Αυγουστίνα... οπωσδήποτε αυτός ο άνθρωπος δε βρίσκεται στους δρόμους επειδή είναι χαρούμενος με όσα έχει... φυσικά αν μπορούσε θα ήταν σπιτάκι του τώρα, κι όχι στη δουλειά!! Κι εσύ...

Έκανα τη βόλτα μου... γύρισα σπίτι, και είδα πάλι τους συγγενείς μου... αυτή τη φορά νομίζω με διαφορετικό μάτι... και με διαφορετική διάθεση...μόνο ένα άτομο δεν κατάφερα... συγγνώμη...
Μια τελευταία διαπίστωση για να κλείσω...
Στη ζωή τελικά αυτά είναι τα μαθήματα!! Από έναν άνθρωπο που έρχεται και παρέρχεται στη ζωή μας, κι όμως μας δίνει ένα πολύ σημαντικό μάθημα...
ΝΑ ΕΚΤΙΜΑΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ
ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ!!!

Ταξιδάκι...

Σήμερα σκεφτόμουν ταξίδια...
Εχθές είπα: Θέλω να έρθει το καλοκαίρι...
Καλοκαίρι, άμεσα συνδεδεμένο με το ταξίδι...
Θέλω να τα αναφέρω...
Ανάγκη...

Πρώτο ταξίδι... μόνη μου...
Χαρά, ελπίδες, νέα αρχή, όνειρο, ζωή, και γιατί όχι λεφτά...
Αυτά ήταν όσα περίμενα απ' αυτό το πρώτο μου ταξίδι...

Διαμονή...
Ανεκπλήρωτο, απογοήτευση, φυγή, αλήθεια...

Δεύτερο ταξίδι (επιστροφή)... μαζί!!
Ανακούφιση, οργή, (παρ' όλα αυτά) μουσική, ευχαριστώ...

Τρίτο ταξίδι... μαζί!!
Διασκέδαση, επαναφορά του "εγώ", όνειρα ξανά, γέλια, μα πάνω απ' όλα άνθρωποι και αγάπη!!

Διαμονή...
Όλοι οι στόχοι επετεύχθησαν!! Το ήξερα!!Υπερευχαριστώ!!

Τέταρτο ταξίδι (επιστροφή)... ξανά μαζί!!
Δεν ξέρω... διασκέδαση, γέλια και πάλι...

Πέμπτο ταξίδι... μόνη μου!!
Όνειρο, αγάπη, ολόκληρωση του "εγώ", διασκέδαση, γέλια, μα πάνω απ' όλα άνθρωποι και αγάπη!!

Διαμονή...
Όλοι οι στόχοι επετεύχθησαν!! Ήλπιζα!! Υπερευχαριστώ!!

Έκτο ταξίδι (επιστροφή)... μόνη μου!!
Δεν ξέρω... σκέψεις, αναμνήσεις, όνειρα και πάλι...

Μετά απο ένα τέτοιο καλοκαίρι είναι φυσικό τέτοιες μέρες να ζητάς ξανά το καλοκαίρι...
Και είναι σίγουρο (εκτός απροόπτου που δεν είναι στο χέρι μας) πως αυτό θα είναι καλύτερο!!

Κι αυτό για να μην ξεχάσεις πως πάντα υπάρχει κάτι να περιμένεις... ένα φως μέσα σε όλα αυτά!!
Υπόσχεση...

Με τον πικρό καφέ τον πρωινό
αρχίζεις τη δουλειά σου στο γραφείο
μ' ένα τσιγάρο κάπνισμα βουβό
στα όρθια ξυπνάς στο κυλικείο.
Και σε λιγάκι αρχίζεις το ρυθμό
αθροίσματα στη μηχανή κι αρχείο
και σέρνεις της ρουτίνας το χορό
ξενέρωτος στο ωραίο διαφθορείο.

Έξω καράβια φεύγουνε στου Πειραιά την μπούκα,
μ' ένα απ' αυτά θα φύγουμε κάποιο βραδάκι σου 'πα.

Να γελοιοποιήσω λίγο το κλίμα??

Πού είναι ο Ζαχαρίας???

Zaxos I miss you!!! klaps

...everybody's changing...

You say you wander your own land
But when I think about it
I don't see how you can

You're aching, you're breaking
And I can see the pain in your eyes
Since everybody's changing
And I don't know why.

So little time
Try to understand that I'm
Trying to make a move just to stay in the game
I try to stay awake and remember my name
But everybody's changing
And I don't feel the same.

You're gone from here
Soon you will disappear
Fading into beautiful light
'cause everybody's changing
And I don't feel right.

So little time
Try to understand that I'm
Trying to make a move just to stay in the game
I try to stay awake and remember my name
But everybody's changing
And I don't feel the same.

So little time
Try to understand that I'm
Trying to make a move just to stay in the game
I try to stay awake and remember my name
But everybody's changing
And I don't feel the same.

Ooo...
Everybody's changing
and I don't feel the same.

Πόσο πολύ νιώθω αυτούς τους στίχους τις τελευταίες μέρες... everybody's changing... εντάξει όχι κι όλοι... αλλά φρίκη!! κοίτα να δεις... τι συζητούσαμε??

-πάντα προς το κακό όμως!!
-ναι...ίσως και όχι!!απλά πιθανώς να μην είμαστε σε θέση να καταλάβουμε τη θετική αλλαγή!! να τη θεωρούμε φυσιολογική!!

Η αλήθεια είναι πως νιώθω μια πικρία μέσα μου... γιατί πρέπει να ζω κάτω απ'αυτές τις συνθήκες και κατ'επέκταση τις αλλαγές... όπως επίσης γιατί χάνω πρόσωπα που -πιστεύω οτι ακόμα- αγαπάω.... είναι άσχημο πράγμα η συνήθεια... δε σε αφήνει να ξεχωρίσεις τα συναισθήματά σου, και το χειρότερο σε μπερδεύει ακόμα περισσότερο!!

Άλλαξες πολύ... πολύ απο τότε που σε γνώρισα... εδώ άλλαξες απο πριν ένα χρόνο...ενάμιση... Όλοι αλλάζουμε διαρκώς... το ξέρω!! αλλά κάτι με χαλάει!!
ήσουν αλλιώς... πολύ πιο σωστό άτομο... με σκέψη, ορθή κατ'εμέ, όχι διαλλακτική, αλλά συζητήσιμη, και πάντα σεβόσουν την άποψη του άλλου... σου άρεσαν οι ευθύνες, όπως και τώρα... μόνο που τώρα οι ευθύνες περιορίζονται σε έναν μόνο τομέα... κατα τ' άλλα... Γρ (για να μην παρεξηγούμαι)!! Έχει γίνει η ζωή σου... έχω αρχίσει να σκέφτομαι πως μόνο όμοιοι σου ανήκουν πλέον στον στενό σου κύκλο... κι εγώ... δεν αντιλέγω... το πιστεύω οτι είμαι... αλλά λίγο αλλιώτικη απο τους άλλους... δεν θα πω πάνω, κάτω ή ίσα... αυτό μόνο εσύ το ξέρεις...

Μόνο που νιώθω οτι σε χάνω...με χάνεις...ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ!!!!!

Χθες μπόρεσα και βρέθηκα σε ένα σχήμα που είχα ορκιστεί οτι θα πάω!! αν και απο σπόντα, αλλά πήγα!!
Μητροπάνος-Στόκας-Λιδάκης!!
Τα λόγια, περιττά!! Το πρόγραμμα ήταν πραγματικά υπέροχο!!
Να πω κάτι όμως??? Συγγνώμη κι όλας, αλλά για το άτομο που θέλω να μιλήσω είναι ο Μητροπάνος!!
Τα έδωσε όλα μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο... Ήταν σα να μην πέρασε χρόνος απο πάνω του!! δε θα πω βέβαια για την ολόσωστη φωνή του! μα ούτε ένα στονάρισμα??ούτε κάτι??? είναι απίστευτο όταν σκέφτεσαι απο πόσα στάδια έχει περάσει αυτός ο άνθρωπος, και παρ'όλα αυτά η φωνή του διατηρείται έτσι!!
Όλο το βράδυ περίμενα μια στιγμή... που τελικά ήρθε!!για finale!! και με άφησε με δάκρια...
Πρώτη φορά ένιωσα ένα τραγούδι τόσο βαθιά μέσα μου...

Χωρίς την αγάπη σου
θα ήμουνα μόνος
η πίκρα θα μ'έπνιγε το δάκρυ ο πόνος
εσύ με οδήγησες στη γη στην ελπίδα
του κόσμου το νόημα στα μάτια σου είδα

Αλίμονο σ'αυτούς που δεν αγάπησαν
αλίμονο, αλίμονο
Αλίμονο σ'αυτούς που δε δακρίσανε ζωή
την ομορφιά σου δε γνωρίσανε, ζωή
την ομορφιά σου δε γνωρίσανε...

Δεν θα πω κάτι άλλο... το βίντεο θα μιλήσει!!

Ευχαριστώ... Συγγνώμη...

...και τους δυο σας...

Εσένα,

που μέσα από την κακία σου είδα τον κόσμο...

που με έκανες να διαχωρίσω τον καλό και τον κακό...

να καταλάβω πως το να νοιάζεσαι για κάποιον δεν σημαίνει απαραίτητα σαρκασμός και ειρωνεία..

να σεβαστώ τον εαυτό μου, κι έτσι να μην επιτρέπω σε κανένα να με προσβάλλει...

να υπομένω ακόμα και στις χειρότερες μπόρες...

να εκτιμάω ακόμα και τις τόσο μικρές χαρές...

να καταλάβω ποιοι άνθρωποι με αγαπάνε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!!

Κατά βάθος δε σε ευχαριστώ καθόλου... μόνο εγώ ξέρω τι νιώθω για το άτομό σου...

Συγγνώμη? ξέρεις άραγε τι σημαίνει?? σίγουρα όχι!!

δε χρωστάω λοιπόν καμία συγγνώμη!!

Κι εσένα,

που μου τα έδωσες όλα στα 18 χρόνια ζωής μου...

που εκτίμησα τις προσπάθειες για να δείξεις την αγάπη σου...

που πλέον ξέρω πως πρέπει να τη δείχνω κι εγώ...

Εσένα όμως σου οφείλω μια μεγάλη συγγνώμη...

που δε σου έδωσα τίποτα όλα αυτά τα χρόνια...

και χρειάστηκε να φτάσω εδώ που είμαι για να καταλάβω..

που σε αποπείρα όσες φορές με πρόσεχες...

και δεν ήθελα ποτέ να είμαστε μαζί...

Νομίζω στη χρωστάω...

Το σήμερα...

...κι αυτή τη φορά δε φταίει ο υπολογιστής...
Εγώ επιλέγω την αυτοκτονία...

Όταν τα κρύα ξεκινάνε...

Αρνητικά :(

...οι μύτες κοκκινίζουν...τρέχουν... χαμός!!
...τα χέρια αγριεύουν..
...τα χείλη σκάνε... ΠΟΝΑΩΩΩΩΩΩ!!
...φοράω χίλια ζακετάκια, παραζακετάκια, μπουφάν, φανελάκια,(κοινώς γίνομαι μπόγος) και συνεχίζω να κρυώνω...
...τα πόδια είναι μονίμως παγωμένα...(βασικό πρόβλημα)

Θετικά :)
(όπως το πάρει κανείς..)

...το σπίτι γίνεται ζεστούυυυυυυλιιιιι και στρώνουμε χαλιά...
...το βράδυ ένα ζεστό κρεββατάκι περιμένει...
...όσο πάνε πλησιάζουν οι γιορτές... λαμπάκια, παρέα, γέλιο...ΧΑΜΟΣ!!
...το Σύνταγμα στολίζεται(αν εξαιρέσουμε τη φετινή χρονιά που στολίστηκε απο πέτρες, φωτιές(οι οποίες παρ'επιπτόντως άναψαν για να ζεστάνουν τον κοσμάκι) μολότοφ, κλπ)
...και απλά...όπως συνηθίζουμε να λέμε...
Κρύο, καιρός για δύο!!!!(Ε Βάσω μου???χεχε)

Τσαντίλες.... :@

Αν υπάρχει κάτι που με εκνευρίζει περισσότερο σε αυτόν τον κόσμο είναι να με υποτιμάνε και να θεωρούν οτι όλα τα κάνω για το συμφέρον...
ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ??? επειδή εσύ έχεις όλη την τσιρο-οικογένεια (οικογένεια-τσιράκι) παρέα και το εκμεταλλεύονται??? και ξέρεις ποια είναι η πλάκα??? εσύ κάθεσαι και γουστάρεις!!
Σου έδωσα ποτέ αφορμή να πεις οτι δεν δουλεύω?? οτι τεμπελιάζω?? όχι αν έχεις πρόβλημα είτε εσύ είτε οποιοσδήποτε άλλος, να έρθει να το πει μπροστά μου!! κι όχι δικαιολογίες του στυλ "θα είναι η ευνοούμενη της υπόθεσης"!! Όταν όμως έχεις ολόκληρη οικογένεια παρεούλα και πιάνει την ψιλή κουβέντα ενώ κάνει διάλειμμα μισής ώρας (ενώ το κανονικό είναι 10λεπτο) είναι καλά!! Εγώ να πηγαίνω σπιτάκι μου νωρίτερα και πιο ξεκούραστα θέλω ρε!!
Μα τι λέω... τέτοιος μπινές που είσαι κι εσύ δε θα βάλεις αθώα πράγματα στο νου σου... Βέβαια... είμαστε πολύ ηλίθιοι που δουλεύουμε εμείς και παίρουμε 3κι 60... ενώ τα δικά σου άτομα κάθονται και τα έχουν ματώσει (κι επειδή τα έσκαψαν πλέον άρχισαν και στους άλλους), παίρνουν 3κι 60+++++ και μια χαρά ενσημάκια!! και η δικαιολογία?? έχει αναπηρία ο κακομοίρης... ΧΕΣΤΗΚΑ!! Να δηλώσω ζαβό?? περιορισμένης ευθύνης??? ΤΙ??? Θα με κρατήσεις τότε??? άντε μην πω καμιά κουβέντα...
Δε με νοιάζουν οι άλλοι... αλλά μη μιλάς για ευνοούμενους, κι οτι δε θέλεις να υπάρχουν ανισότητες... ΕΛΕΟΣ!! Σ'εμάς μιλάς!!
Πλέον το έχω πάρει χαμπάρι... η αδικία θα υπάρχει πάντα στη ζωή... έτσι, επειδή υπάρχουν κάποιοι πραγματικά πιο έξυπνοι απο εμάς!!!
Τέλος η διάθεση για δουλειά... κρίμα... κι όχι επειδή δε μεταφέρθηκα... τι είχα και τι έχασα...
Απλά με υποτιμάτε... κι αυτό είναι απαράδεκτο!!

Μόνο εσένα ευχαριστώ που δέχτηκες την πρόστασή μου με χαρά...

Sorry για το πλούσιο λεξιλόγιο, αλλά κάτι τέτοιες ώρες αρμόζει σε ορισμένους...

Τελικά έχεις δίκιο... ότι κι αν συμβαίνει στη ζωή, καλό ή κακό (ιδίως το δεύτερο), έχει θετικά αποτελέσματα πάνω μας...

Σε ευχαριστώ μικρή μου ελπίδα για το τόσο όμορφο απογευματοβραδάκι που περάσαμε... ήταν ξεχωριστό και όμορφο... το φως μέσα στην σκοτεινιά της βδομάδας!! και το Σάββατο που μας έρχεται θα είναι επίσης τέλειο... όπως και όσες άλλες μέρες είμαστε μαζί!!(δεν πειράζει δεν πειράζει!!:D)

Ευχαριστώ κι εσένα μικρή μου φάτσα... ευχαριστώ για ότι ένιωσα χθες... για το οτι μου έδειξες οτι μπορείς και με καταλαβαίνεις... απο μια λέξη... ένα γράμμα... απαρατήρητο απο ανθρώπους που δε σε αγαπάνε... έτσι πιστεύω... Ήμουν εκτός ελέγχου είναι αλήθεια... πρώτη φορά μίλησα έτσι...

Σας αγαπάω όμως και γι'αυτό δεν πρόκειται να πέσω απο τον τρίτο......