Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

Φιλοσοφούμε άνευ μαλακίας...

Η αλήθεια είναι πως σήμερα μου δώθηκαν πολλές ευκαιρίες να σκεφτώ και να πω στον εαυτό μου τις φιλοσοφίες μου... Το θέμα είναι πως, απ'ότι φαίνεται, ήταν αρκετά παροδικές, καθώς στο μόνο που χρησίμευσαν ήταν να με απεγκλωβίσουν απο τα προσωρινά μου διλήμματα... Το κακό της υπόθεσης όμως είναι πως και τώρα κάτι τέτοιο πάει να μου βγει, άλλη μια φιλοσοφία, αλλά δε θέλω!! γιατί προέρχεται απο άσχημη ψυχολογία και θα πέσω κι άλλο...
Αγαπημένα μου πρόσωπα λείπουν αυτή τη στιγμή, άλλα για συνηθισμένο λόγο όπως ο ύπνος, κι άλλα για όχι τόσο καλό... Στενοχωριέμαι όμως και για τους δύο, και για εμένα επίσης!! Θέλω μια παρέα!! όχι όμως οποιονδήποτε...άτομα που αγαπάω!!! Κάπως να τελειώσει η μέρα μου...!! όμορφα!!!!! Πέρασε αρκετά καλά... τώρα όμως χαλάει!! Συμβαίνουν συνηθισμένα πράγματα, που με κάνουν και στενοχωριέμαι... ίσως φταίνε οι ανάγκες...

Σήμερα, έπειτα απο έναν χρόνο αποχής, ξεκίνησα ξανά την κιθάρα και είμαι χαρούμενη γι'αυτό!!!!! ο νέος μου καθηγητής είναι απίστευτος και μου δίνει περισσότερο κέφι για διάβασμα..αν και έχω ήδη αρκετό!! Απο τα όμορφα που μου συνέβησαν σήμερα...

Ίθάκη μου.......

Επιζώ... μου έλειψες Ιθάκη μου!!! Σ' αγαπάω Ιθάκη μου....
10 μέρες ακόμα...................
10 μέρες!!!
Θα περάσουν??
Θα περάσουν!! που θα πάει?? όλες περνάνε...
ακόμα ταξιδεύω!!! φουρτούνες.... μπουνάτσες...
Όλα στη ζωή είναι...


Καλό μας ταξίδι.......

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

Μια απλή μέρα της βδομάδας...


Θέση 344 καλημέρα πως μπορώ να εξυπηρετήσω?.......... Ευχαριστούμε πολύ που καλέσατε!! καλή σας μέρα!!
Παίζει να το είπα και καμιά 70αριά φορές αυτό σήμερα!!!
Δευτέρα, η δυσκολότερη μέρα της βδομάδας που όλοι ΤΟΤΕ θυμούνται τα πάντα... Και ερωτώ!!
μετά είναι περίεργο να σε παίρνουν τηλέφωνο σπίτι σου
και να σου λένε "ευχαριστώ πολύ" και να τους απαντάς
"κι εμείς που καλέσατε!!"?? χειρότερο δε, είναι σε καμιά παραγγελία βρώμικου!! πρέπει να μου απαντήσουν καμιά φορά "τι σε καλέσαμε βρε χαζή?? εσύ δεν πήρες??"...
έχω γίνει αρκετά ρεζίλι ομολογώ!!
και θα συνεχίσω κάτι μου λέει... :P

Η μέρα βέβαια πέρασε...το δύσκολο μέρος της τουλάχιστον!! Φυσικά πέρασε γρήγορα... Η Ιθάκη μου με βοήθησε...
και η Πηνελόπη μου... (αν και δε μ' αρέσουν τα γένη...) Είναι όμορφο να έχεις μια Ιθάκη... έναν τελικό στόχο... μια κορύφωση, για την οποία ζεις και περνάς τις όποιες κακουχίες του ταξιδιού... και γουστάρεις!!! στην τελική κι αυτό έχει τη γλύκα του...ζεις όμορφα πράγματα μέσα
σ' αυτό ακόμα κι αν υπάρχουν στιγμές φουρτούνας!!
Έχει και το κακό του όμως το θέμα!! Κάθε Οδυσσέας μπορεί να φτάνει στην Ιθάκη, αλλά καλείται να την αποχωριστεί ξανά!! πολύ δύσκολο...πιστέψτε με...το έζησα!!
είναι όμορφο όμως να κλαις όταν μακραίνει...
γιατί αυτό σημαίνει πως αγαπάς αυτό που φεύγει..
και γι' αυτό το λόγο δε θ' αργήσει να ξανάρθει!!


Τώρα η Ιθάκη μου
είναι μόλις 11 μέρες μακρια...

Θα μετράω τις μέρες ξανά... αυτή τη φορά με προσμονή...
κι όχι με αγωνία και άγχος!! πλέον ξέρω τι πρέπει να κάνω!!!

Κάτι νέο άνοιξε...

Μετά απο παρότρυνση ενός πολύ αγαπημένου μου προσώπου, ένα νεο μπλογκ ξεκινά... ναι!!είναι το δικό μου!! δεν ξέρω πως θα μοιραστώ όσα λέω σε εμένα και σε ένα χαρτί με ένα τέτοιο μέρος, αλλά μ'αρέσει η ιδέα!!!
δε θέλω να γράψω κάτι άλλο γι'αρχή!! έχω πολλά να πω, αλλά απο αύριο!!
Το μόνο που θέλω να πω στο πρώτο μου πόστ...


Σ'ευχαριστώ μικρή μου ελπίδα!!


Καλή μας αρχή!!