Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008...



Έχω την εντύπωση πως αυτό το π(σ)κ ήταν το καλύτερο της περιόδου!! είχε γέλιο...πολύ γέλιο...ανθρώπους δίπλα μου... τσακωμούς, ανεβασμένη πίεση...:p δεν μπορώ να πω!! η καλή μέρα όμως από το πρωί φαίνεται!!
Την Παρασκευή πραγματοποιήθηκε μια απο τις ευχές μου!! Η Ακτή Πειραιώς δέχτηκε τις αφεντιές μας!! 3 πιτσιρίκια (Αυγού, Βαχιου and Evan) πέρασαν τις πύλες της μουσικής σκηνής για να θαυμάσουν τους εξής: ΘΗΒΑΙΟ, Ζουγανέλη, Μπουλά, Καλυβάτση και Παπακωνσταντίνου... τον τελευταίο βέβαια θα προτιμούσαμε να μην υπήρχε καν, αλλά δεν πειράζει!! μέσα στα χλωρά πάντα υπάρχουν και τα ξερά...:P Τα λόγια περιττά νομίζω... ήταν κορυφαίοι ομολογώ, ειδικά Καλυβάτσης-Ζουγανέλης-Θηβαίος... κατ' εμέ πάντα!! Εντάξει ειδικά οι δύο πρώτοι είναι μεγάλοι καραγκιόζηδες (με την καλή έννοια πάντα) και προσωπικά πέθανα στα γέλια!! Επίσης περιττό να πω οτι θα ξαναπάμε... δεν το βαριέμαι με την καμία!!!




Η Κυριακή πάλι... αλλιώς την περίμενα, αλλιώς ήρθε!! Θα μπορούσε φυσικά να είναι καλύτερη, αλλά κάλλιστα και χειρότερη!! πάλι καλά τα μέρη που επισκέφθηκα today (Σαλαμίνα ή κατά κόσμον Σαλαμύκονο) μου έκαναν τη χάρη να μου θυμίσουν καταστάσεις και γεγονότα με ευχάριστο όμως αντίκτυπο μέσα μου!! ομολογώ πως περίμενα το αντίθετο... ξέρεις... κλάματα.. στενοχώρια... μπαααααα... φτου μου μη με ματιάσω!!
Τώρα έρχεται μια Δευτέρα... Δύσκολη Δευτέρα... Πρώτη μέρα δουλειάς... βαρεμάραααααα... τέσσερις ώρες ασταμάτητη ομιλία!! Δεν πειράζει!! το απόγευμα τουλάχιστον θα είναι καλύτερο!! και η Τρίτη επίσης!! Ομολογώ βέβαια πως είναι η πρώτη φορά που μου λείπει το σχολείο... τα κωλόπαιδα αύριο κάθονται!! γιορτή...ναι...σιγά τώρα... βλακείες... φυσικά βέβαια δε θέλω να ξαναγυρίσω...γιατί αν ζηλεύω 20 μέρες τους το χρόνο, τις υπόλοιπες 345 χαίρομαι για τη δουλειά μου...!!
Περιμένουμε λοιπόν τα καλύτερα!!
Υ.Γ: Χρόνια πολλά στους Δημήτρηδες!!

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008

Ώρα για γέλιο......

(Πριν πατήσετε το play, κλείστε το player στο κάτω μέρος της σελίδας...!!)





Αρχικά βλέποντας "Ράδιο Αρβύλα" και στη συνέχεια μπαίνοντας στο Youtube, πέτυχα αυτό το βιντεάκι!!! Πέθανα στα γέλια σε ορισμένα σημεία!!!
Θα ήθελα να επισημάνω μερικά απ' αυτά!!Εννοείται πως οι τούμπες ήταν όλες γελοίες!!
Ας πάρουμε τους φιναλίστ με τη σειρά!!
1/ Αυτά τα πόδια του... αχ... αυτός και ο Χαριστέας!! Αφού κατάλαβε ότι 2/2 προσπάθειες με τα πόδια ήταν άκυρες αποφάσισε να αποτελειώσει την κούκλα με τα καλλιτεχνικά "hey".. Στην τελική η καημένη η κούκλα παραδίνεται με μαυρισμένα μάτια... Ο πολεμιστής πλέον μπορεί να πανηγυρίσει!!!
2/ Το καλό πράμα απ' την αρχή φαίνεται!! Ακούτε τι λέει το παιδί??? "I never loose!!!!" Με ένα μίσος όμως... δεν μπορώ να πω!!!! Άλλο βέβαια το ότι άρχισε να χαϊδεύει την κούκλα... Είναι ευαισθητούλης!!! Κι έτσι λοιπόν η καημένη γλίτωσε τις πολλές!! Κάτι μου λέει ότι το παλικάρι φοβήθηκε τα εξογκώματα που είχε αυτό το πράγμα που ήταν σαν κρεμάστρα παλτών!! Οκ... για την κολοτούμπα δε θα μιλήσω...
3/ Το μόνο που έχω να πω: ΣΙΓΑ ΡΕΕΕΕΕΙΙ ΤΑ ΣΚΗΝΙΚΑΑΑΑ!!!!!
4/ Το τέταρτο παλικάρι, με το άσπρο πανταλονάκι, μοιάζει με μάχιμο άτομο... Το επιβεβαιώνει βέβαια και η αρχή... "I hope you like the pain" την παράσταση κλέβει το ύψος που παίρνει το ποδαράκι του!! μιλάμε για γεννημένο πολεμιστή!!!!!:D:D:D Λες και έχει πάει σε μπουζουξίδικο, χορεύει μια ζεμπεκιά, και πάνω που έχει πωρωθεί στο refrain.....(:I) πατάει ένα γαρούφαλο και πέφτει!!!:S
Αυτό βέβαια που πρόσθεσε το κερασάκι στην τούρτα, είναι το καλλιτεχνικό του "hey!!" που όσο πάει και ξεψυχάει...!!!!χιχι!!
5/ Εντάξει... δε θα κρύψω την ιδιαίτερη προτίμησή μου στο επόμενο παιδί... δεν έχει κάτι να σχολιάσω, αλλά ο τρόπος που τρώει την πρώτη σούπα, και η πεποίθησή του ότι στη δεύτερη φιγούρα με την αλυσίδα θα τα καταφέρει, απλά με τρελαίνει!!! Ο ήχος βέβαια της πτώσης είναι κορυφαίος!!
6/ Ο επόμενος υποψήφιος, ο ψηλέας της παρέας, είπε να κάνει μια τσαχπινιά (όπως λέει μια ψυχή) με το μηλαράκι!! Την είδε Γουλιέλμος!!:P Το βέλος βέβαια το ξέχασε σπίτι!!! Όταν το συνειδητοποίησε...ήταν αργά!! είχε ψηλώσει ήδη την κούκλα, και ήξερε ότι το πόδι του δε φτάνει ούτε το κάτω μέρος της κοιλίτσας της κούκλας!! Το κακό της υπόθεσης είναι πως το μήλο έπεσε από τη μηλιά, και πλέον δε θα χρησιμεύσει στον επόμενο!!!
7/ Τελευταίος και καταϊδρωμένος!! Για αρχή αποφασίζει να κάνει μια τούμπα!! καλή αρχήηηη!!τσίφτης!! :D Στη συνέχεια, με βάση τις γνώσεις yoga που ήδη έχει προσπαθεί να σπάσει το ξύλο.... κάνει την πρώτη...τη δεύτερη... ("τι στο καλό!!" σκέφτεται!!) την τρίτη...την τέταρτη... όπου ο cameraman κάνει fade out καθώς βαρέθηκε, κι αυτός συνεχίζει να προσπαθεί... (ακούγονται οι ποδαριές!!:D)


Ελπίζω να γέλασαν κάποια χείλη!!:)

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

Πανσέληνος...


Στη μέση ενός μικρού σπιτιού, που 'χω νοικιάσει
Το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει
Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με την ψυχή μου
Να έχει ένα τόπο η καρδιά πριν να γεράσει

Μα έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία
Είναι αλλιώτικη η σιωπή χωρίς παρέα
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου 'χει λείψει
Το κοριτσάκι αυτό που αγάπησες τυχαία
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου 'χει λείψει
Το λάγνο ψέμα σου που τα 'κανε όλα ωραία

Είναι σκληρό για μια γυναίκα να 'ναι μόνη
Στο λεω τώρα που η αλήθεια δεν θυμώνει
Όση και να 'ναι η δύναμη μου, θέλω έναν άνθρωπο μαζί μου
Η μοναξιά στήνει παγίδες και πληγώνει

Μα έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία
Το σπίτι μου έρημο να κάνουμε παρέα
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου 'χει λείψει
Το κοριτσάκι αυτό που αγάπησες τυχαία
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου 'χει λείψει
Το λάγνο ψέμα σου που τα 'κανε όλα ωραία


Τώρα ίσως καταλαβαίνω τι εννοούσε η αοιδός... Δεν είναι η πανσέληνος όπως ο τίτλος υποστηρίζει... Υπάρχει μοναξιά γύρω... Η πλάκα είναι πως σιωπηλά την αγαπάμε και τη δεχόμαστε!! Αν δεν ήταν έτσι, θα είχαμε ήδη κάνει την επανάστασή μας!!"...το σπίτι μου έρημο μα κάνουμε παρέα.." ω ναι!! είναι αλήθεια!! τώρα νιώθω οτι είμαστε μαζί...πρώτη φορά...!!! "Είναι -όμως- αλλοιώτικη η σιωπή χωρίς παρέα..." Κι αν υπαρχουν και τα δυο εν τέλει?? και σιωπή και "υποτιθέμενη" παρέα? τότε τι συμβαίνει?? μάλλον δεν είναι η σωστή παρέα... ναι...


Είναι σκληρό για μια γυναίκα να 'ναι μόνη
Στο λεω τώρα που η αλήθεια δεν θυμώνει
Όση και να 'ναι η δύναμη μου, θέλω έναν άνθρωπο μαζί μου

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

Μικρό μου κοριτσάκι...


...ελπίδα μου... τι έπαθες???:(
Κακώς τα βαρέθηκες.. είμαστε πολύ μικρές ακόμα για να βαρεθούμε την αφέλεια, την ηλιθιότητα, μα πάνω απ'όλα τα συμφέροντα... Έχουμε να δούμε πολλά μπροστά μας!! το συμφέρον πάει κι έρχεται!! μπορεί να το ζήσαμε ελάχιστα μέχρι τώρα, σε σχέση πάντα με το σύνολο της ζωής μας, αλλά ξέρουμε τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε ακόμα..ε?
Όσο για τον εαυτό σου... σκέψου το καλύτερα!! αυτό δε γίνεται!! αγαπάς τον εαυτό σου... το οτιδήποτε πάνω του, είτε θετικό είτε αρνητικό, το αγαπάς γιατί είσαι ΕΣΥ!! Στην τελική, αν κάτι δε σας αρέσει? "ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΟΟΟΟΟ!!" (υποκουλτούρα φίλε!!:P)!! Όσο περνάει ο καιρός, θα δεις οτι δε θα είσαι τόσο εύπιστη!! θα το δεις!! αύριο βέβαια θα το συζητήσουμε κι αυτό, καθώς όπως είπαμε, θέλουμε να ξέρουμε κάθε λεπτομέρεια του άλλου!! ;) Όσο για το θέμα του που ανήκεις και όλα αυτά, όπως λένε είσαι κυρίαρχος του εαυτού σου!! ανήκεις σε εσένα και σε κανέναν άλλον!! δεν πρέπει να ανήκεις ποτέ σε κανένα!!!!!!!! (Και μου μιλάς για αριστερές ιδέες μετά...)Πόσο μάλλον δεν πρέπει να τον βαριέσαι!!
Είναι φυσικό να τα σκέφτεσαι αυτά τώρα... το ξέρω... απλά προσπάθησε να το αποφύγεις!! Είμαστε και θα είμαστε δίπλα σου όσο μας θες και μας χρειάζεσαι μικρή μου!! το ξέρεις!!
Σ'αγαπάμε όσο δεν ξέρεις... Να είσαι πάντα καλά...
Υ.Γ1: Κανονικά θα έπρεπε να ήταν σχόλιο όλο αυτό αλλά μάλλον θα ήταν υπερβολικό!! άρα η θέση του είναι ακριβώς εδω!!:)
Υ.Γ2: Υπομονή!! Η Παρασκευή είναι too close!! όσο μπορέσεις, θα είμαστε μαζί!!

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008

Βάζοντας κάτω τον εγωισμό...



Διαβάζοντας κανείς αυτό τον τίτλο, θα περίμενε ένα θλιβερό, ίσως και μελιστάλακτο post!!
ΚΙ ΟΜΩΣ!!!!!!!
Αυτό το post αναφέρεται στην τάση μου για φυγή προς την ύπαιθρο!!στην Ιθάκη... τι κι τελικά ονομάζεται Καβάλα?? κανένα θέμα!!:)
Το σκ βρέθηκα εκεί!!εντάξει!!τι να πω!! ήταν απλά υπέροχα!! πέρα απο τον κόσμο, το μέρος είναι απίθανο!! Όπως συνήθισα να λέω αυτές τις μέρες είναι "μία πόλη με τους ρυθμούς και τα πλεονεκτήματα της υπαίθρου"!!!
Οφείλω να το ομολογήσω!!!! Η Καβάλα με μάγεψε τόσο όσο και το νησάκι μου!! η Πάρος!!! (εντάξει!! τον έβαλα κάτω!!αλλά ας μην το διαβάσουν αυτό μερικοί μερικοί..... :P)
Δεν το συζητώ!! Ξαναπάω με χίλια!!
ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ!! ΖΗΛΕΥΩΩΩΩ!!:'( :P

Λοιπόν??? πότε φεύγουμε???:) ;)



Y.Γ: Στην εικονίτσα φαίνεται το κέντρο της Καβάλας by night και ψηλά, το κάστρο, το σήμα κατατεθέν της όπως λέει και μια ψυχή!!:)

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008

Αλλαγή κλίματος...

Το κλίμα άλλαξε...
Είμαι καλά!!
Ένας τόνος αισιοδοξίας με πλημμυρίζει!!!
Επιτέλους!!
Πέρασε καιρός...
Αύριο...
Η πρώτη όμορφη μέρα!!
Έρχονται κι άλλες...
Έρχομαι Ιθάκη μου...
Πλησιάζω...
Μετά??? δεν ξέρω!!
Δε με νοιάζει!!
Είμαι ευτυχισμένη!!
Ακούς ελπίδα μου???
φταις κι εσύ γι'αυτό!! το ξέρεις!!


Το Θησείο ήταν υπέροχο!! πρώτη μέρα που άγγιξα τα όρια της ευτυχίας, μετά απο πολύ καιρό, και το ξέρεις!! ήταν πολύ απλός ο λόγος!! αλλά αρκετά σημαντικός για εμένα!!
Υ.Γ: Yeah!! ή αν το θέλετε ουάαααααααουυυυυυυ!!:D:D:D

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2008

...που πήγαν όλοι...??

Μόλις πριν λίγο βγήκα για μια επίσκεψη στον περιπτερά της γειτονιάς... 3-4 τετράγωνα υπόθεση... καταλήγεις όμως σε μια μεγάλη λεωφόρο..
ψυχή δεν υπήρχε...
που πήγαν όλοι?? μα η ώρα είναι μόλις 8:30!!
κάτι γίνεται σήμερα...
νιώθω πως δε ζω...
είμαι αλλού!!
μακριά απο τον κόσμο...
απο κάθε είδους πολιτισμό...
απο αγαπημένα πρόσωπα!!
Τι συμβαίνει??


ΑΣ ΜΙΛΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ!! ΖΩ!!!
ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΩ!!!

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

Κάπου βραδιάζει...

Το βράδυ έφτασε..
ώρα που φοβάμαι...
όχι άδικα...
ανασφάλεια...
αυτό είναι το σημερινό μας θέμα...
όχι άδικα...
βαρέθηκα να μιζεριάζω!!
δεν είμαι έτσι!!
Θα αλλάξω!!
ΒΟΗΘΕΙΑ!!

-Ονειρεύσου
-Με τρομάζουν τα όνειρα..
Πόσο δίκιο έχεις μικρό ανθρωπάκι...

Πριν λίγο καιρό συζητούσαμε μικρή μου..θυμάσαι??

-Είμαι καλά γιατί σκέφτομαι το παρόν... αν σκεφτώ το μέλλον δε θα είμαι..εσύ??
-Εγώ πάλι, σκέφτομαι το μέλλον γιατί αν σκεφτώ το παρόν δε θα είμαι καλά επίσης!!!

Ελπίζω πλέον να καταλαβαίνεις τη διαφορά... και το ποιος έχει δίκιο...

Καλό κουράγιο στο ταξίδι μας...

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008

Χωρίς τίτλο...

Δεν έχω κανένα και τίποτα...
Τώρα....
Μόνο κουράγιο...
Για τους άλλους...
Απλά υπάρχω...
Περιμένοντας...
Μην απελπίζεσαι ελπίδα μου...
Δεν γίνεται να απελπίζεσαι!!
Είσαι ελπίδα!!
Ζω και δεν είμαι τέλεια...
Όλοι περνάμε φάσεις...
Κάθε βράδυ...
Ώρα εσωτερικής αναζήτησης...
Ίσως κάτι να σημαίνει αυτό....



Σήμερα δεν μετράμε...
Δεν έχει Ιθάκη...
Σήμερα είμαι εγώ!!!