Ημέρα Τρίτη... αξιοσημείωτη μέρα για εμένα αν και δεν έμοιαζε να έχει κάτι διαφορετικό αρχικά. Η μάλλον όχι!! είχε!! πονεμένο λαιμό και καμία όρεξη για δουλειά...
ok!! κάτι θετικό εννοώ!!
Όπως είπα, η φαρυγγίτιδα μου χτύπησε την πόρτα!! Πήγα δουλειά το πρωί... που κουράγιο να φωνάζω στον κάθε παππού που του είχε τελειώσει η μπαταρία του ακουστικού... 7:30 πήγα, 9 έφυγα!! Πολύ κουράστηκα πάλι η άτιμη!! Γύρισα σπίτι, ξάπλαρα στο κρεβάτι κι ένιωσα σαν 70άρα που λιώνει στο ζάπινγκ μέχρι τις 8!!
Τι κάνει όμως τη μέρα όμως να είναι τόσο όμορφη... ok!! προχωρώ!!
Σήμερα μου δόθηκε η ευκαιρία (κι όπως είναι φυσικό την άρπαξα απ' τα μαλλιά) να νιώσω όμορφα!! δεν θα πω χαρούμενη καθώς νιώθω κάτι πιο δυνατό από χαρά... ούτε ευτυχισμένη όμως γιατί αν το ονόμαζα έτσι δε θα μπορούσα να εκφράσω άλλα συναισθήματα, σαφώς πιο δυνατά!!
Πλέον έχω να περιμένω κάτι... ΕΣΕΝΑ!! 1-6 Γενάρη!! Θα πάμε Θηβαίο... Που εκφράζει τόσο τους δυο μας... Θα μείνουμε ξανά μαζί, αλλά αυτή τη φορά για 6 ολόκληρες μέρες... στο μέρος που μείναμε πρώτη φορά... που σημαίνει πολλές όμορφες στιγμές για εμάς... Νιώθω τόσο τυχερή... για όλα... Τι?? Μακρινό?? Δε με νοιάζει!! Πριν δεν είχα ούτε αυτό!! Θα περάσει ο καιρός και δεν θα είναι πλέον μακρινό!! Θα μετρήσω μέρες... ώρες...!! Το ξέρω!! Το έχω ξαναδεί το όνειρο... τόσο όμορφο όνειρο... απ' αυτά που εύχεσαι να μη σε βρει ξημέρωμα!! Πλέον έχω έναν πολύ σημαντικό λόγο να ζω...και κάτι να περιμένω!!
Το πλοίο λοιπόν σαλπάρει ξανά...
Ανοίγει πανιά...
Βαρέθηκα τη στεριά...
Δεν είμαι φτιαγμένη γι'αυτή!!
Ταξίδι ξανά...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου